Dodenschool

Door Joyce

Sinds september volg ik de opleiding tot rouw -en verliesconsulent.

Wanneer ik na de les mijn vijfjarige zoon van school haal, vragen we hoe elkaars dag was.  'Ben jij weer op je dodenschool geweest vandaag, mama? Wat leer je daar eigenlijk?'

Ik vertel dat we daar leren hoe we mensen kunnen helpen die verdrietig zijn omdat er iemand is gestorven. 'En hoe moet dat dan?' Wil mijn nieuwsgierige kleuter weten. Ik denk even na en kaats de vraag dan terug: 'Hoe denk jij dat het moet, Samuel?'

Mijn kleine grote vent hoeft niet lang na te denken.  'Kusjes geven. En knuffels. En er een verhaal over vertellen. En foto's laten zien!' Ik pak hem beet, mijn wijze zoon, en voel een mengeling van trots en tristesse. Hij is vijf en hij heeft aan de school van het leven geleerd waar wij als volwassenen boeken, studiemateriaal en colleges voor nodig hebben.